อ.อรรถ โชติปาโลเป็นพระเกจิเชื้อสายรามัญอีกหนึ่งองค์ที่ชาวปทุมเคารพนับถือเชื่อกันว่าท่านท่านสำเร็จอภิณญาเพราะสามารถอ่านใจคนออกและสามารถหยุดเรือที่แล่นมาด้วยความเร็วให้ดับลงได้ด้วยการเพ่งมองไปที่เรือพระเครื่องที่ท่านสร้างขึ้นมามีประสบการณ์สูงมากทางด้านคงกระพันชนิดที่ถูกฟันเสื้อขาดเป็นริ้วๆแต่เนื้อหนังคนที่แขวนพระท่านกลับไม่มีแม้รอยยางบอน ถูกยิงจนรถเป็นรังผึ้งเสื้อขาดเป็นรูนับสิบก็ไม่เข้า ส่วนปิดตาก็เมตตามากเสียจนต้องหยุดแจกเพราะเกรงว่าบางคนที่มาขอพระจากท่านจะนำไปใช้ในทางที่ไม่ดี สมัยหนุ่มๆท่านเป็นผู้ที่ใฝ่หาความรู้ไปเป็นศิยษ์ของอ.เปิงและเจ้าคุณรามัญมุนี(มะลิ)ศึกษาวิชาอาคมจนแก่กล้าต่อมาเมื่อย่างเข้าสู่วัยกลางคนท่านได้หันมาสนใจกรรมฐานอย่างจริงจัง ฉันอาหารเพียงมื้อเดียวละเว้นการกินสัตว์ใหญ่แม้ช่วงท้ายของชีวิตท่านป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลหมอให้ท่านฉันอาหาร2มื้อท่านก็ได้แต่ยิ้มละบอกว่าถ้าร่างกายไม่ไหวก็ปล่อยให้ดับสูญไปตามกาลเพราะร่ากายนี้ไม่ใช่ของเรา ท่านได้สร้างพระปิดตาเอาไว้หลายพิมพ์มีขนาดเล็กเท่าเม็ดบัวมีทั้งเนื้อคลุกรัก เนื้อว่านและเนื้อผงพุทธคุณ พระเครื่องของท่านทุกรุ่นสร้างแจกให้ฟรีๆไม่เคยต้องให้ใครมาถวายปัจจัยเพื่อแลกกับพระครับ ถ้าใครมาขอพระเครื่องจากท่านเพื่อไปขายแค่คิดในใจท่านก็รู้ครับท่านจะพุดเลยว่าพระของอาตมานั้นไม่ได้แจกเพื่อให้โยมนำไปขาย และท่านก็จะไม่แจกให้กับคนนั้นจึงไม่ต้องแปลกใจที่สมัยก่อนบางคนท่านก็ไม่ได้แจกพระเครื่องให้แต่บางคนก็แจกให้หลายองค์เพราะท่านรู้ด้วยจิตว่าใครคิดอะไรนั้นเอง